میرمحمدحسین تسکینمیرمحمدحسین تسکین، شاعر دوران محمدپادشاه (۱۱۳۱-۱۱۶۱ق/۱۷۱۹-۱۷۴۷م) در هند بوده و مثنوی شمع محافل متعلق به اوست. ۱ - معرفی اجمالیمیرمحمدحسین تسکین، در روزگار محمدپادشاه (۱۱۳۱-۱۱۶۱ق/۱۷۱۹-۱۷۴۷م) می‌زیست و با محمد اکرام قادری مصاحبت داشت. تسکین صاحب یک مثنوی به نام شمع محافل بود که تاریخ سرودن آن به ۱۱۴۵ق/۱۷۳۲م برمی‌گردد. [۱]
منزوی، خطی مشترک، ج۸، ص۱۰۷۰.
[۲]
نوشاهی، عارف، فهرست نسخه‌های خطی فارسی موزۀ ملی پاکستان، ج۱، ص۵۹۸، کراچی، ۱۳۶۲ش.
این مثنوی از داستان‌های ملی پنجاب، و دارای استعارات و تشبیهات نادر است که مورد تقلید برخی از شاعران قرار گرفت. [۳]
عبدالغنی، «شعرائی فارسی (ماسوائی غالب)»، ج۵، ص۷۱، تاریخ ادبیات پاکستان و هند (۱۷۰۷-۱۹۷۱م)، لاهور، پنجاب یونیورسیتی.
منزوی [۴]
عبدالغنی، «شعرائی فارسی (ماسوائی غالب)»، ج۵، ص۷۱، تاریخ ادبیات پاکستان و هند (۱۷۰۷-۱۹۷۱م)، لاهور، پنجاب یونیورسیتی.
به نسخۀ موجود این اثر اشاره کرده است.۲ - فهرست منابع(۱) عبدالغنی، «شعرائی فارسی (ماسوائی غالب)»، تاریخ ادبیات پاکستان و هند (۱۷۰۷-۱۹۷۱م)، لاهور، پنجاب یونیورسیتی. (۲) منزوی، خطی مشترک. (۳) نوشاهی، عارف، فهرست نسخه‌های خطی فارسی موزۀ ملی پاکستان، کراچی، ۱۳۶۲ش. ۳ - پانویس
۴ - منبعدانشنامه بزرگ اسلامی، مرکز دائرة المعارف بزرگ اسلامی، برگرفته از مقاله «تسکین»، شماره۵۹۲۷. رده‌های این صفحه : تسکین (شاعران) | شعرای هند قرن 11 (قمری)
|